تحمیلی دیگر به جیب مردم
- شناسه خبر: 1485
- تاریخ و زمان ارسال: ۵ مرداد ۱۴۰۲ - ۰۲:۱۷
- بازدید : 70
- نویسنده: سردبیر مای استیل
شرکت ملی گاز ایران تعرفه گازبهای بخش خانگی و صنعتی مصوب امسال را طبق قانون بودجه کل کشور اعلام و ابلاغ کرد.
تفاوت تعرفه جاری با سال گذشته در این است که هزینهها با فرمولی محاسبه میشود که حتی تا ۴ برابر افزایش خواهد یافت.گفته میشود در جدول پلکانی ارائهشده از پله ۴ تا ۱۲، بهازای هر پله، ۴۰ درصد به مبلغ گازبها اضافه و این قانون عطف به ماسبق هم خواهد شد، زیرا قبوض گازی که ابتدای سال دریافت شده، علیالحساب بوده است و مابهالتفاوت هزینه از مشترکان دریافت خواهد شد! البته هنوز روشن نیست که صنایعمعدنی، بهویژه فولادیها، که بهتازگی با افزایش ۱۰۰ درصدی تعرفه گاز روبهرو شدهاند هم، مشمول این تعرفه پلکانی خواهند شد یا خیر. اما فارغ از این بحث، آنچه موجب افزایش نگرانیها شده، این است که با این شوک، تولید و بازار سرمایه دچار تلاطم میشوند و تاثیرات آن بهصورت تصاعدی بر مصرفکننده نهایی تحمیل خواهد شد.
در گزارش امروز صمت، بهرام شکوری رئیس انجمن مس و سنگ ایران و سعید باستانی، کارشناس اقتصادی و نماینده ادوار مجلس، نظرات خود درباره تبعات این تغییر را بیان کردهاند.
هر دم از این باغ بری میرسد
بهرام شکوری ـ رئیس انجمن مس و سنگ ایران: متاسفانه هر روز داستانی برای بخش معدن و صنایعمعدنی ایجاد میشود و همه اینها هم ریشه در گران اداره کردن کشور و کسری بودجه دولت دارد. بهنظر میرسد، مسئولان در واقع از اداره کشور ناتوان هستند و تلاش میکنند از هرجایی که به دستشان میرسد، این کسری بودجه را جبران کنند، اما متاسفانه به عواقب آن توجهی نمیکنند.کشور ما بالاترین ذخایر گازی را دارد و اگر نتوانیم با این موهبت الهی که در کشور داریم، مزیتی ایجاد کنیم و تسهیلاتی در اختیار صنایع خود قرار بدهیم، از بازار رقابت جا میمانیم، زیرا این مانعی علاوه بر مشکلاتی خواهد بود که درحالحاضر با آن دستبهگریبان هستند و این بخش کاملا زمینگیر میشود.
به معضلاتی دچاریم که...
اگر این تصمیم در اروپا اتخاذ شده بود، هیچ اشکالی بر آن وارد نبود و باید سوخت را به قیمتهای جهانی محاسبه میکردند، اما وقتی خیلی از هزینههایی که رقبای ما در کشورهای گوناگون ندارند، بر سر ما آوار شده و به معضلاتی مثل تحریم، قطع ارتباط بانکی با دیگر نقاط دنیا، دسترسی به نوآوریها، چالش بیپایان سر راه واردات ماشینآلات و تجهیزات و...دچاریم که دیگران با آن روبهرو نیستند، از سوی دیگر برای تامین ارز و پیمانسپاری ارزی، تامین زیرساختها، هزینههای بسیار سرسامآور در حوزه حملونقل ریلی و جادهای و دریایی و... هم با مشکلات فراوانی روبهرو هستیم و علاوه بر همه اینها، افزایش نرخ گاز و حاملهای انرژی هم در پیش است و این بهنظر من، میتواند بخش معدن و صنایعمعدنی را بهکل تعطیل کند.
آنهایی که زندگی خود را میبازند
دولت از این موضوع غافل است که متاسفانه تولیدکنندهها تجارت نمیکنند که اگر امروز کسبوکارشان دچار مشکل شد، کار دیگری را انجام دهند و محصولات دیگری را وارد یا صادر کنند.تولیدکننده فولاد، مس، سنگ و... کاری جز این ندارد و مجبور است چون سرمایهگذاری کرده و هزینه فراوانی برای آن پرداخته است، باید به کار ادامه دهد، اما روزی میرسد که دیگر نمیتواند از پس مشکلات برآید و وسط راه همه زندگیاش را میبازد و در این صورت بهنظرمن، بزرگترین بازنده کشور خواهد بود که از توسعه بازمیماند و در عمل نهتنها اشتغال ایجاد نمیشود، بلکه قشر عظیمی از همین مردمی که پای سفره فعالان اقتصادی نشستهاند، نانشان آجر خواهد شد.
خراج در گرو آبادانی است
ما که دم از مسلمانی میزنیم، باید به فرمایش حضرت امیر درباره مالیاتستانی توجه کنیم. حضرت امیر در فراز ۷۹ تا ۸۶ عهدنامه مالک اشتر (ترجمه نهجالبلاغه استاد محمد دشتی ۵۷۹، دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامی) میفرمایند: «مالیات و بیتالمال را بهگونهای وارسی کن که صلاح مالیاتدهندگان باشد، زیرا بهبودی مالیات و مالیاتدهندگان، عامل اصلاح امور دیگر اقشار جامعه است و تا امور مالیاتدهندگان اصلاح نشود، کار دیگران نیز سامان نخواهد یافت، زیرا همه مردم نانخور مالیات و مالیاتدهندگان هستند. باید تلاش تو در آبادانی بیشتر از جمعآوری خراج باشد که خراج جز با آبادانی فراهم نمیشود و آنکس که بخواهد خراج را بدون آبادانی بهدست آورد، شهرها را خراب و بندگان خدا را نابود میکند و حکومتش جز اندک مدتی دوام نیاورد.»
مزیت رقابتی ما چیست؟
سعید باستانی، کارشناس اقتصادی و نماینده ادوار مجلس: گاز در صنایع به ۲ عنوان مصرف میشود که یا بهعنوان سوخت است یا بهعنوان خوراک. بهطبع با تصمیم جدید و افزایش نرخ هر دو بخش، هزینههای تولید واحد صنفی افزایش پیدا میکند و در نهایت منجر به افزایش نرخ نهایی خواهد شد، اما نکته نهایی در این است که ما کشوری دارای منابع عظیم گازی هستیم و وقتی میگوییم یک مزیت رقابتی در صنایع داریم، باید از آن به بهترین وجه استفاده کنیم. مزیت رقابتی کشور ما برخورداری از گاز است که باید از آن بهعنوان سوخت یا خوراک براساس زنجیره ارزش و زنجیره تولید آن صنعت بهره ببریم و دولت باید در این میان نقش رگلاتوری را ایفا کند. البته در بسیاری از موارد، این نوعی مداخله قیمتی توصیه نمیشود، اما در اینباره که بهطورمستقیم روی تولید تاثیر میگذارد، رگلاتوری لازم است. نرخ گاز در کشورهایی که تولیدکننده این سوخت هستند، پایینتر از دیگر کشورها است. اما کشورهایی که خریدار این نوع سوخت هستند و واردکننده آن بهشمار میروند، بهطبع هزینه را براساس نرخ این حامل انرژی در بازار جهانی تعیین میکنند و به همان نسبت، نرخ در کشورشان افزایش پیدا میکند.تولید حداکثری ارزشافزوده
البته سیاست تولید آنها هم متفاوت است و با حرکت بهسوی افزایش بهرهوری و تولید کالاهای جدید و باکیفیت آن را جبران میکنند و معمولا تولیداتشان با تولیدات دیگر کشورها تفاوت دارد. بهعنوانمثال، وقتی کشوری مانند ایتالیا، بلژیک یا آلمان گاز خریداری میکند، صنعت پتروشیمی خود را به سمت و سوی تولید محصولاتی با ارزشافزوده بالاتر سوق میدهد. یعنی مجموعهای از این کالاها را که در انتهای زنجیره تولید قرار دارد، به بازار عرضه میکنند که به همان نسبت، افزایش سود را بهدنبال میآورد.
ارسال دیدگاه
نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد